پیشگفتار:
پیشتر در مطلب "تعریف قطعه الکترونیکی چیست؟" گفتیم که قطعات و دستگاه‌های الکترونیکی چه هستند و چه تعریفی دارند. در این نوشتار می‌خواهیم به بخشی از قطعات الکترونیکی بپردازیم که در حوزه اپتوالکترونیک قرار می‌گیرند.
اگرچه ممکن است واژه اپتوالکترونیک (الکترونیک نوری) در مکالمات روزمره به کار نرود، اما قطعات و دستگاه‌های اپتوالکترونیک، از پنل‌های خورشیدی گرفته تا چراغ‌های LED و چاپگرهای لیزری، مطمئناً روزانه مورد استفاده قرار می‌گیرند. امروز، ما قصد داریم به بررسی اپتوالکترونیک بپردازیم؛ اینکه منظور از آن چیست، واژه‌های دیگری که باید با آنها آشنا باشیم و تفاوت آنها را با اپتوالکترونیک بدانیم چه هستند و برخی از انواع قطعات یا دستگاه‌های اپتوالکترونیک کدامند. پس با ما همراه باشید.
منظور از اپتوالکترونیک چیست؟
اپتوالکترونیک (یا اپترونیک) که در ترجمه به آن الکترونیک نوری هم می‌گویند، اصطلاحی است که برای ترکیب تکنولوژی‌های اُپتیک (نورشناسی) و الکترونیک به کار می‌رود! در واقع اپتوالکترونیک مطالعه دستگاه‌ها و سیستم‌های الکترونیکی می‌باشد که نور را منتشر نموده یا نور را پیدا و شناسایی کرده و یا آن را کنترل می‌کنند. لذا برخی، دستگاه‌های اپتوالکترونیکی را به دو دسته تقسیم می‌نمایند: حساس به نور و تولیدکننده نور.
دستگاه‌های حساس به نور برای تشخیص نور استفاده می‌شوند. این مطلب برای حسگرها و سایر دستگاه‌هایی که نیاز به درک سطح نور موجود در یک محیط دارند، مفید است. از سوی دیگر، دستگاه‌های تولیدکننده نور اغلب برای برقراری ارتباط استفاده می‌شوند، مانند LEDهای روی بردهای الکترونیکی که اطلاعاتی را (به‌صورت بصری) در اختیار شما قرار می‌دهند (مثلا روشن شدن یک LED به معنای وجود خطایی در بخشی از مدار است).
اپتوالکترونیک معمولا زیرشاخه فوتونیک در نظر گرفته می‌شود (که در ادامه به تعریف این واژه خواهیم پرداخت). در حوزه الکترونیک نوری، منظور از نور علاوه بر نور مرئی اغلب شامل اشکال نامرئی تابش نیز می‌شود مانند اشعه گاما، اشعه ایکس، فرابنفش و مادون‌قرمز. دستگاه‌های اپتوالکترونیک را از زاویه‌ای دیگر می‌توان مبدل‌های الکتریکی به نوری یا نوری به الکتریکی دانست یا ابزارهایی که از چنین دستگاه‌هایی در عملکرد خود استفاده می‌کنند.
آشنایی با برخی واژهها
در صورتی که به‌تازگی به مطالعه در حوزه اپتوالکترونیک مشغول شده‌اید، احتمالا با برخی واژهها مواجه خواهید شد که آنها هم به حوزه‌هایی اشاره دارند که با نور سروکار دارد اما تفاوت‌هایی با اپتوالکترونیک دارند. درک تفاوت میان آنها و الکترونیک نوری مفید خواهد بود. لذا در این بخش به بررسی برخی از این عناوین می‌پردازیم.
نورشناسی (Optics)
اُپتیک شاخه‌ای از فیزیک است که به مطالعه رفتار و خواص نور، از جمله برهمکنش‌های آن با ماده و ساخت ابزارهایی که از نور استفاده می‌کنند یا آن را تشخیص می‌دهند، می‌پردازد. اپتیک معمولا رفتار نور مرئی، فرابنفش و مادون‌قرمز را توصیف می‌کند. همان‌طور که می‌دانید نور نوعی تابش الکترومغناطیسی است و سایر اشکال تابش الکترومغناطیسی مانند اشعه ایکس، امواج مایکروویو و امواج رادیویی نیز خواص مشابه‌ای از خود نشان می‌دهند.
فوتونیک (Photonics)
فوتونیک شاخه‌ای از اپتیک است که درگیر فوتون‌ها است! در واقع فوتونیک با تولید، تشخیص و دستکاری نور به شکل فوتون از طریق انتشار، انتقال، مدولاسیون، پردازش سیگنال، سوئیچینگ، تقویت و سنجش سروکار دارد.
فوتونیک ارتباط نزدیکی با الکترونیک کوانتومی دارد، با این تفاوت که الکترونیک کوانتومی به مباحث نظری می‌پردازد درحالی‌که فوتونیک با کاربردهای مهندسی سروکار دارد. اگرچه تمام کاربردهای فنی نور در کل طیف را پوشش می‌دهد، اکثر کاربردهای فوتونی در محدوده نور مرئی و نزدیک به مادون‌قرمز هستند.
همان‌طور که از آشنایی با این واژه و بررسی تعریف اپتوالکترونیک مشخص است، فوتونیک گستره وسیع‌تری را در بر می‌گیرد و اپتوالکترونیک زیرشاخه‌ای از آن می‌باشد.
الکترواپتیک (Electro-optics)
الکترواپتیک اغلب به اشتباه به‌عنوان مترادف اپتوالکترونیک استفاده می‌شود، درحالی‌که الکترواپتیک شاخه وسیع‌تری از فیزیک است که به تمام فعل و انفعالات بین نور و میدان‌های الکتریکی مربوط می‌شود، صرف‌نظر از اینکه آیا آنها بخشی از یک دستگاه الکترونیکی هستند یا خیر. الکترواپتیک به مطالعه این موضوع که چگونه میدان‌های الکتریکی می‌توانند بر انتشار نور از طریق مواد تأثیر بگذارند می‌پردازد، در واقع بررسی این مطلب که چگونه با استفاده از میدان‌های الکتریکی (دستکاری الکتریکی) می‌توان خواص نوری مواد را تغییر داد تا ویژگی‌های نوری مورد نظر را تولید کرد. بسیاری از منابع عنوان می‌کننده که الکترواپتیک و فوتونیک ارتباط نزدیکی با هم دارند.
برخی اثرات مکانیکی کوانتومی نور
اپتوالکترونیک مبتنی‌بر اثرات مکانیکی کوانتومی نور بر روی مواد الکترونیکی، به ویژه نیمه‌هادی‌ها، گاهی اوقات در حضور میدان‌های الکتریکی است. در زیر برخی از این آثار معرفی شده و اینکه هر اثر در کدام قطعات اپتوالکترونیکی استفاده شده نیز در بخش بعد ضمن معرفی قطعات اپتوالکترونیکی ارائه گردیده است.
اثر فوتوالکتریک (Photoelectric effect)
اثر فوتوالکتریک گسیل الکترون‌ها از ماده‌ای است که در اثر تابش الکترومغناطیسی (مثلا نور فرابنفش) ایجاد می‌شود. الکترون‌هایی که به این روش گسیل می‌شوند فوتوالکترون‌ها نامیده می‌شوند. این اثر در دستگاه‌های الکترونیکی‌ای که برای تشخیص نور و همچنین انتشار الکترون به‌طور دقیق به کار می‌روند استفاده شده است.
فتوولتائیک (Photovoltaics)
فتوولتائیک (PV) تبدیل نور به الکتریسیته با استفاده از مواد نیمه‌هادی‌ای است که اثر فتوولتائیک را نشان می‌دهند، پدیده‌ای که در فیزیک، فتوشیمی و الکتروشیمی مورد مطالعه قرار می‌گیرد. اثر فتوولتائیک به‌طور تجاری برای تولید الکتریسیته (برای مثال در پنل‌های خورشیدی) و همین‌طور به‌عنوان حسگر نور (Photosensors) استفاده می‌شود.
رسانایی نوری (Photoconductivity)
رسانایی نوری یک پدیده نوری و الکتریکی است که در آن یک ماده به‌خاطر جذب تابش الکترومغناطیسی مانند نور مرئی، نور فرابنفش، نور مادون‌قرمز یا تابش گاما از نظر الکتریکی رسانا‌تر می‌شود.
گسیل القائی (Stimulated emission)
گسیل القائی فرآیندی است که طی آن یک فوتون ورودی با فرکانس خاص می‌تواند با یک الکترون اتمی برانگیخته برهمکنش داشته باشد و باعث سقوط آن به سطح انرژی پایین‌تر شود. این انتقال از حالت انرژی بالاتر به حالت پایین‌تر فوتون جدیدی با فرکانس، پلاریزاسیون و جهت حرکتی ایجاد می‌کند که همگی با فوتون‌های موج تابشی ورودی یکسان هستند. گسیل القائی برخلاف گسیل خودبه‌خودی است که با نرخ مشخصی مثلا برای یک اتم در حالت برانگیخته بدون دخالت میدان الکترومغناطیسی خارجی رخ می‌دهد.
اثر لُسِف (Losev effect)
اثر Losev (دانشمند و مخترع روس) به پدیده‌ای اشاره دارد که در زمان عبور جریان مستقیمی از Silicon carbide رخ می‌دهد و نور سبز رنگ ضعیفی از آن ساطع می‌شود، آنچه که ما اکنون به‌عنوان اولین نمونه از دیود ساطع‌کننده نور (LED) می‌شناسیم.
Losev این نظریه را مطرح نمود که اثر تابش نوری که مشاهده کرده است، معکوس اثر فوتوالکتریکی می‌باشد که آلبرت انیشتین در سال 1905 کشف کرد (و در بالا توضیح داده شد).
تولید و بازترکیب حامل (Carrier generation and recombination)
در فیزیک حالت جامد نیمه‌هادی‌ها، تولید حامل و بازترکیب حامل فرآیندهایی هستند که توسط آن حامل‌های بار متحرک (الکترون‌ها و حفره‌ها) ایجاد و حذف می‌شوند.
برخی قطعات اپتوالکترونیکی
اپتوالکترونیک به سرعت در حال تبدیل شدن به یک حوزه فناوری نوظهور است که شامل استفاده از دستگاه‌های الکترونیکی برای منبع‌یابی، تشخیص و کنترل نور می‌باشد. این دستگاه‌ها می‌توانند بخشی از بسیاری از کاربردها مانند خدمات نظامی، سیستم‌های کنترل دسترسی خودکار، مخابرات، تجهیزات پزشکی و موارد دیگر باشند.
از آنجایی که این حوزه بسیار گسترده است، طیف دستگاه‌هایی که در حوزه اپتوالکترونیک قرار می‌گیرند بسیار وسیع است؛ از جمله دستگاه‌های دریافت تصویر، LEDها، نمایشگرهای اطلاعات، ذخیره‌سازی‌های نوری، سیستم‌های سنجش از راه دور، سیستم‌های ارتباط نوری و غیره.
در ادامه برخی از پرکاربردترین قطعات و دستگاه‌های اپتوالکترونیکی را معرفی کرده تا آشنایی اولیه‌ای با آنها پیدا نمایید.
فتودیود (مبتنی‌بر اثر فوتوالکتریک یا فتوولتائیک)
فتودیود یا دیود نوری (Photodiode) یک دیود نیمه‌هادی است که به تابش فوتون، یعنی نور مرئی، اشعه مادون‌قرمز یا فرابنفش، اشعه ایکس و پرتوهای گاما حساس است. فتودیود وقتی فوتون‌ها را جذب می‌کند جریانی الکتریکی تولید می‌کند. این می‌تواند برای کاربردهای تشخیص و اندازه‌گیری یا برای تولید نیروی الکتریکی در سلول‌های خورشیدی استفاده شود. فتودیودها در طیف وسیعی از کاربردها در سراسر طیف الکترومغناطیسی از فتوسل‌های نور مرئی گرفته تا طیف‌سنج‌های پرتو گاما استفاده می‌شوند.
سلول خورشیدی (مبتنی‌بر اثر فوتوالکتریک یا فتوولتائیک)
سلول خورشیدی (Solar cell) که با نام سلول فتوولتائیک (سلول PV) نیز شناخته می‌شود، یک وسیله الکترونیکی است که انرژی نور را مستقیماً از طریق اثر فتوولتائیک به الکتریسیته تبدیل می‌کند. در واقع نوعی سلول فوتوالکتریک است، وسیله‌ای که ویژگی‌های الکتریکی آن (مانند جریان، ولتاژ یا مقاومت) هنگام قرار گرفتن در معرض نور تغییر می‌کند. دستگاه‌های سلول خورشیدی منفرد اغلب بلوک‌های سازنده الکتریکی ماژول‌های فتوولتائیک هستند که در محاوره به‌عنوان "پنل‌های خورشیدی" شناخته می‌شوند.
سلول‌های فتوولتائیک ممکن است زیر نور خورشید یا نور مصنوعی کار کنند. علاوه بر تولید انرژی خورشیدی، می‌توان از آنها به‌عنوان یک آشکارساز نوری (به‌عنوان مثال آشکارسازهای مادون‌قرمز) برای تشخیص نور یا سایر تابش‌های الکترومغناطیسی در نزدیکی محدوده نور مرئی و همچنین برای اندازه‌گیری شدت نور استفاده کرد.
فوتوترانزیستور (مبتنی‌بر اثر فوتوالکتریک یا فتوولتائیک)
فوتوترانزیستور یا ترانزیستور نوری (Phototransistor) یک ترانزیستور حساس به نور است. یک نوع متداول فوتوترانزیستور، فوتوترانزیستور دوقطبی، در اصل یک ترانزیستور دوقطبی است که در یک محفظه شفاف محصور شده است تا نور بتواند به اتصال بیس-کلکتور (اتصال بیس-کلکتور مانند یک فوتودیود است) برسد. این قطعه توسط John N. Shive در آزمایشگاه بل در سال 1948 اختراع شد اما تا سال 1950 اعلام نشد.
الکترون‌هایی که توسط فوتون‌ها در اتصال بیس-کلکتور تولید می‌شوند، در واقع تشکیل جریان بیس این ترانزیستور را می‌دهند که تقویت‌شده این جریان در کلکتور ترانزیستور ظاهر می‌شود. اگر از پایه‌های بیس و کلکتور استفاده شود و امیتر بدون اتصال رها شود، فوتوترانزیستور تبدیل به یک فوتودیود (دیود نوری) می‌شود. درحالی‌که فوتوترانزیستورها پاسخگویی بالاتری به نور دارند، اما نمی‌توانند سطوح پایین نور را بهتر از فتودیودها تشخیص دهند.
اپتوکوپلر (مبتنی‌بر اثر فوتوالکتریک یا فتوولتائیک)
اپتوکوپلر (Optocoupler) که با نام‌های فتوکوپلر، اُپتوایزولاتور، یا جداکننده نوری نیز شناخته می‌شود یک قطعه الکترونیکی است که سیگنال‌های الکتریکی را بین دو مدار که از یکدیگر ایزوله می‌باشند با استفاده از نور منتقل می‌کند (کوپل می‌کند). اپتوایزولاتورها از تأثیر ولتاژ بالا بر سیستم دریافت‌کننده سیگنال جلوگیری می‌کنند.
یک نوع متداول اپتوایزولاتور شامل یک LED است که نور مادون قرمز تولید می‌کند و یک ترانزیستور نوری که برای تشخیص پرتو مادون‌قرمز ساطع‌شده استفاده می‌شود. هر دو بخش یعنی LED و ترانزیستور نوری در یک پکیج با پایه‌های فلزی قرار دارند.
معمولاً اپتوایزولاتورها سیگنال‌های دیجیتال (روشن-خاموش) را منتقل می‌کنند و می‌توانند به‌عنوان یک سوئیچ الکترونیکی عمل کنند، اما برخی از تکنیک‌ها به آنها اجازه می‌دهد تا با سیگنال‌های آنالوگ نیز استفاده شوند.
مدار مجتمع فوتونیک (مبتنی‌بر اثر فوتوالکتریک یا فتوولتائیک)
مدار مجتمع فوتونیک (Photonic integrated circuit: PIC) یا مدار نوری مجتمع یک ریزتراشه حاوی دو یا چند قطعه فوتونیکی است که عمل خاصی را انجام می‌دهد. این فناوری نور را شناسایی، تولید، انتقال و پردازش می‌کند. مدارهای مجتمع فوتونیک از فوتون‌ها (یا ذرات نور) استفاده می‌کنند؛ برخلاف مدارهای مجتمع الکترونیکی که از الکترون‌ها استفاده می‌کنند. اطلاعات در PICها به‌عنوان یک سیگنال نوری با طول موجی در طیف مرئی یا نزدیک به مادون‌قرمز تولید، اصلاح و اندازه‌گیری می‌شود.
مقاومت نوری (مبتنی‌بر رسانایی نوری)
مقاومت نوری (Photoresistor) که با نام مقاومت وابسته به نور (LDR) نیز شناخته می‌شود یک قطعه پسیو است که در نتیجه افزایش درخشندگی (نور) در سطح حساس خود، مقاومت آن کاهش می‌یابد، به عبارت دیگر، رسانایی نوری از خود نشان می‌دهد. مقاومت نوری را می‌توان در مدارهای آشکارساز حساس به نور و مدارهای سوئیچینگ فعال شونده با نور و تاریکی استفاده کرد (که به‌عنوان یک مقاومت نیمه‌هادی در این مدارها عمل می‌کند). در تاریکی، مقاومت نوری می‌تواند تا چند مگااهم (MΩ) مقاومت داشته باشد، درحالی‌که در نور، مقاومتی به اندازه چند صد اهم دارد.
دیود لیزر (مبتنی‌بر گسیل القائی)
دیود لیزر (Laser diode) که دیود لیزر تزریقی یا لیزر نیمه‌هادی یا لیزر دیود نیز نامیده می‌شود یک دستگاه نیمه‌هادی شبیه به دیود ساطع‌کننده نور است که با عبور جریان الکتریکی از آن، شرایط لیزرتابی در آن ایجاد می‌شود.
انتخاب ماده نیمه‌هادی طول موج پرتوی ساطع شده را تعیین می‌کند که در دیودهای لیزر امروزی از طیف مادون‌قرمز (IR) تا طیف فرابنفش (UV) را در بر می‌گیرد.
دیود ساطع‌کننده نور (مبتنی‌بر اثر Losev یا تولید و بازترکیب حامل)
دیود ساطع‌کننده نور (Light-Emitting Diode: LED) یک دستگاه نیمه‌هادی است که وقتی جریان از آن عبور می‌کند، نور ساطع می‌کند. الکترون‌ها در نیمه‌هادی با حفره‌ها ترکیب می‌شوند و انرژی را به شکل فوتون آزاد می‌کنند. رنگ نور منطبق با انرژی لازم برای عبور الکترون‌ها از band gap نیمه‌هادی تعیین می‌شود. نور سفید با استفاده از چندین نیمه‌رسانا یا لایه‌ای از فسفر ساطع‌کننده نور بر روی دستگاه نیمه‌هادی به دست می‌آید.
نمایشگر کریستال مایع
نمایشگر کریستال مایع (Liquid-Crystal Display: LCD) یک نمایشگر تخت است که از مولکول‌های کریستال مایع که حساس به میدان‌های الکتریکی هستند استفاده می‌کند. با اعمال یک میدان الکتریکی می‌توان جهت‌گیری این مولکول‌ها را کنترل کرد و در نتیجه خواص نوری آنها را تغییر داد. کریستال‌های مایع مستقیماً نور ساطع نمی‌کنند، بلکه از یک بازتابنده یا یک نور پس‌زمینه برای تولید تصاویر رنگی یا تک‌رنگ استفاده می‌کنند.
LCDها در طیف وسیعی از کاربردها استفاده می‌شوند. صفحه نمایش‌های LCD کوچک در دستگاه‌های قابل حمل مانند دوربین‌های دیجیتال، ساعت‌ها، ماشین حساب‌ها و تلفن‌های همراه رایج هستند.
نکته‌ای که در مورد LCD وجود دارد این است که آیا باید در حوزه اپتوالکترونیک قرار داده شود یا الکترواپتیک. شاید بتوان این‌گونه گفت که LCD مبتنی‌بر اصول الکترواپتیکی می‌باشد اما می‌تواند به‌عنوان دستگاهی اپتوالکترونیکی در نظر گرفته شود!
زیرا همان‌طور که گفته شد اپتوالکترونیک بر دستگاه‌هایی تمرکز دارد که سیگنال‌های الکتریکی را به سیگنال‌های نوری یا برعکس تبدیل می‌کنند. LCDها با این تعریف مطابقت دارند زیر اولا یک دستگاه هستند! ثانیا از سیگنال‌های الکتریکی برای کنترل نور عبوری از لایه کریستال مایع استفاده می‌کنند.
از طرف دیگر الکترواپتیک با برهمکنش نور و میدان‌های الکتریکی برای دستکاری نور سروکار دارد که LCDها هم بر اثرات الکترواپتیکی متکی هستند، جایی که یک میدان الکتریکی اعمال شده، خواص نوری کریستال مایع را تغییر می‌دهد و امکان نمایش تصاویر را فراهم می‌کند.
به همین خاطر تقریبا تمام توزیع‌کنندگان قطعات الکترونیکی مطرح در دنیا، نمایشگرهای LCD (حال از هر نوع) را در دسته محصولات اپتوالکترونیکی طبقه‌بندی می‌کنند.
نمایشگر LED (مبتنی‌بر اثر Losev یا تولید و بازترکیب حامل)
نمایشگر LED یک نمایشگر تخت است که از آرایه‌ای از دیودهای ساطع‌کننده نور (LED) به‌عنوان پیکسل برای نمایش ویدیو استفاده می‌کند. از قطعات پرکاربرد در حوزه الکترونیک مبتنی‌بر نمایشگر LED می‌توان به نمایشگر Seven-segment اشاره کرد.
روشنایی نمایشگرهای LED امکان استفاده از آنها را در فضای باز می‌دهد؛ برای مثال برای تابلوهای فروشگاه‌ها و بیلبوردها، جایی که در زیر نور خورشید هم قابل مشاهده هستند. در سال‌های اخیر، آنها همچنین در تابلوها و علائم راهنمایی و رانندگی و همچنین تابلوهای پیام در بزرگراه‌ها نیز رایج شده‌اند.
توجه شود که نمایشگر LED که در این قسمت معرفی شد با نمایشگر LCD با نور پس‌زمینه LED اشتباه گرفته نشود.
دیود ساطع‌کننده نور ارگانیک و نمایشگر OLED (مبتنی‌بر اثر Losev یا تولید و بازترکیب حامل)
یک دیود ساطع‌کننده نور ارگانیک (Organic Light-Emitting Diode: OLED)، که به نام دیود الکترولومینسانس ارگانیک نیز شناخته می‌شود، نوعی دیود ساطع‌کننده نور (LED) است که در آن لایه ساطع‌کننده نور، یک ترکیب ارگانیک (آلی) است که نور را در پاسخ به جریان الکتریکی ساطع می‌کند. این لایه ارگانیک بین دو الکترود قرار دارد. به‌طور معمول، حداقل یکی از این الکترودها شفاف است. OLEDها برای ایجاد نمایشگرهای دیجیتال در دستگاه‌هایی مانند صفحه نمایش تلویزیون، مانیتور کامپیوتر و سیستم‌های قابل حمل مانند گوشی‌های هوشمند و کنسول‌های بازی دستی استفاده می‌شوند.
توجه شود که هرچند نمایشگرهای OLED به روشی مشابه LCDها ساخته می‌شوند اما برخلاف نمایشگرهای LCD با نور پس‌زمینه LED، OLEDها برای روشن کردن پیکسل‌ها به نور پس‌زمینه جداگانه نیاز ندارند. هر پیکسل در یک صفحه نمایش OLED خود یک منبع ساطع‌کننده نور است.
مخابرات فیبر نوری
از حوزه‌هایی که اپتوالکترونیک در آن کاربردهای مهمی دارد می‌توان به مخابرات فیبر نوری (Fiber-optic communication) اشاره کرد. مخابرات فیبر نوری نوعی ارتباط نوری برای انتقال اطلاعات از یک مکان به مکان دیگر با ارسال پالس‌های مادون‌قرمز یا نور مرئی از طریق فیبر نوری می‌باشد. در اینجا نور نوعی موج حامل است که برای حمل اطلاعات، مدوله شده است. فیبر نوری در مواردی که پهنای باند بالا، مسافت طولانی یا مصونیت در برابر تداخل الکترومغناطیسی مورد نیاز است، نسبت به کابل‌کشی الکتریکی ترجیح داده می‌شود.
فیبر نوری (Optical fiber) یا تار نوری، رشته‌ای انعطاف‌پذیر از جنس شیشه یا پلاستیک است که می‌تواند نور را از یک سر به سر دیگر منتقل کند.
مخابرات فیبر نوری به شدت به اپتوالکترونیک متکی است تا سیگنال‌های الکتریکی را به سیگنال‌های نوری و برعکس تبدیل کند. اپتوالکترونیک، در اصل، فناوری لازم برای عملکرد فیبر نوری، از جمله منابع نوری مانند LED و لیزر و آشکارسازهای نوری را فراهم می‌کند.
پسگفتار
امروزه فناوری‌های مخابرات نوری، نمایشگر و روشنایی به‌شدت به قطعات اپتوالکترونیکی متکی هستند مانند دیودهای لیزری، دیودهای ساطع‌کننده نور، نمایشگرهای کریستال مایع و پلاسما و غیره. در دنیای امروز، عملاً غیرممکن است که قطعه‌ای از تجهیزات الکتریکی را پیدا کنید که از دستگاه‌های اپتوالکترونیکی استفاده نکند، از پخش‌کننده‌های سی‌دی و دی‌وی‌دی گرفته تا تلویزیون‌ها، از اتومبیل‌ها و هواپیماها گرفته تا مراکز تشخیص پزشکی در بیمارستان‌ها و تلفن‌ها، از ماهواره‌ها و مأموریت‌های فضایی گرفته تا سیستم‌های اکتشاف زیر آب، این فهرست تقریباً بی‌پایان است.
در این نوشتار تلاش شد کمی بیشتر با این حوزه و برخی از انواع قطعات و دستگاه‌های اپتوالکترونیکی آشنا شوید. در فروشگاه اینترنتی کهرنیک نیز قطعات پرکاربرد اپتوالکترونیکی چون نمایشگرها، نشانگرهای LED، اپتوکوپلرها و ... وجود دارند که می‌توانید از دسته محصولات مربوطه در فروشگاه بازدید نمایید و در صورت نیاز به کسب اطلاعات بیشتر با پشتیبان‌های ما تماس حاصل کنید.
